Z okazji dnia babci i dziadka postanowiłam przygotować dla Was kilka porad dotyczących opieki nad kocim seniorem.
Kwestią sporną jest to w jakim wieku możemy uznać kota za seniora.
Najczęściej przyjmuje się, że starość zaczyna się gdy zwierzę osiągnie 2/3 przewidywalnej długości życia oraz pojawią się oznaki starzenia się organizmu. Tak na prawdę nie da się jednoznacznie określić jednego momentu od którego zaczyna się kocia starość.
Koty w podeszłym wieku statystycznie częściej chorują.
U kotów starszych zaleca się profilaktyczne badania krwi co pół roku (najlepiej tzw. profil geriatryczny, który obejmuje również badanie tarczycy), badanie moczu również kontrolnie należy wykonać minimum 2 razy do roku. Chociaż raz w roku badanie usg jamy brzusznej. Coraz częściej też zwraca się uwagę na kontrolne echo serca (przed wykonaniem zabiegu w narkozie może być konieczne), oraz pomiar ciśnienia krwi. Pamiętaj też o regularnym ważeniu swojego kota np. raz w miesiącu.
Opiekun najlepiej zna własnego kota i powinien obserwować jego zachowanie i pamiętać, że nagła zmiana zachowania zwierzęcia może również świadczyć o chorobie.
Przykładowe oznaki mogące świadczyć o chorobie:
– nagłe wystąpienie zachowań agresywnych wobec opiekuna, innych domowników lub zwierząt
– syczenie lub uderzanie łapą przy dotknięciu bolesnej okolicy
– nagłe unikanie kontaktu, izolowanie się
– nadmierne wylizywanie
– pogorszenie higieny, zaprzestanie mycia się
– znaczące zwiększenie ilości snu
– nagły przypływ energii
– utrata apetytu, wymioty, biegunki, chudnięcie
– wzrost apetytu przy jednoczesnym chudnięciu
– problemy z wypróżnianiem
– częste chodzenie do kuwety
– załatwianie się po za kuwetą
– nadmierna wokalizacja
– picie dużej ilości wody
– pogorszenie jakości sierści
U kotów starszych warto zwrócić szczególną uwagę na stan zębów.
Warto zwrócić też uwagę na możliwość występowania chorób stawów. Szczególnie narażone są koty duże oraz z nadwagą. Niepokojące objawy to np. powolny chód, kulawizny, lekkie kiwanie się podczas chodzenia, niechęć bądź ostrożne wskakiwanie i zeskakiwanie, niepewne lądowanie, długie zbieranie się do skoku.
U starszych zwierząt mogą wystąpić na przykład:
– dezorientacja – zwierzę przestaje rozpoznawać znane miejsca, opiekuna, gubi się we własnym mieszkaniu…
– problemy z uczeniem i pamięcią
– wokalizacja
– zaburzenia snu
– brudzenie w domu
– obniżona aktywność ruchowa
Objawy te mogą wskazywać na wiele różnych przyczyn. Gdy z naszym kotem dzieje się coś niepokojącego warto udać się po poradę do lekarza weterynarii lub behawiorysty. Może być konieczne wprowadzenie np. zmian środowiskowych, suplementacji czy odpowiedniego leczenia.
U kotów starszych można zaobserwować czasami pogorszenie zmysłów: smaku, węchu, wzroku, słuchu. Może to np. wpływać na pogorszenie apetytu, czy zmianę zwyczajów żywieniowych.
Jeżeli kot kończy 7 lat (taka najczęściej jest granica przyjęta przez producentów) nie oznacza wcale, że powinniśmy nagle zmienić karmę na tą z dopiskiem „senior”.
Gotowe karmy typu „senior” są w rzeczywistości bardzo różnorodne, gdyż nie ma konkretnych wytycznych dotyczących tego typu produktów. Nie ma takich wytycznych, ponieważ każde zwierzę może mieć inne potrzeby. Producenci mają więc własne pomysły na to jaka powinna być karma dla seniora (niektóre karmy mają obniżony poziom białka czy tłuszczu, mogą mieć mniej kalorii, obniżoną zawartość fosforu, dodane substancje zakwaszające mocz, suplementy na stawy, czy nienasycone kwasy tłuszczowe…) Niekoniecznie karma z napisem „senior” będzie dostosowana do potrzeb naszego starszego kota, gdyż potrzeby żywieniowe starszych kotów mogą być bardzo różnorodne. Absolutnie nie należy stosować diet weterynaryjnych typu renal, urinary itp. w celu potencjalnego zapobiegnięcia wystąpieniu tych chorób, to niewłaściwe postępowanie i może być nawet szkodliwe. Zdrowy starszy kot nadal będzie potrzebował wysokomięsnych posiłków dostosowanych do potrzeb gatunkowych. Zresztą o odpowiednią dietę warto zadbać już za młodu, pamiętając o tym, że lepiej zapobiegać niż leczyć (wiele chorób ma korelacje z niewłaściwą dietą). U niektórych kotów warto będzie wprowadzić odpowiednio dobraną do potrzeb suplementacje, ewentualnie wybrać inny rodzaj karmy. Jeśli kot jest chory wprowadzenie zmian dietetycznych może być konieczne. Dieta kociego seniora zawsze powinna być dobierana indywidualnie do potrzeb danego zwierzaka.
Bohaterką zdjęć jest Maruda podopieczna fundacji Koty z Grochowa. Maruda szuka swojego domu na zawsze. Jest bardzo sympatyczną, spokojną seniorką. Jej imię nie do końca według mnie pasuje do jej charakteru, ale potrafi sporadycznie grymasić przy jedzeniu 😉 Przyjmuje lekarstwa na nadciśnienie i tarczycę. Nie jest to jednak zbyt kłopotliwe 🙂 Może chciałbyś adoptować kocią seniorkę?
Dodaj komentarz